Wat je beter niét kunt doen als je hond niet zonder jou in huis kan zijn
Het is een advies dat best vaak wordt gegeven. En dat eigenlijk ook nog wel te begrijpen is, maar... wat niet zo makkelijk is als gedacht wordt. Als je hond moeite heeft met alleen zijn, hoor je misschien nog wel eens de tip: "neem er een andere hond bij". Ik vind dat een slecht idee om diverse redenen. Waarvan de belangrijkste is, dat je een groot risico loopt dat je dan niet één maar twee honden hebt die het lastig vinden om zonder jou in huis te zijn. Én ik ga het in dit artikel nog hebben over een 2e advies waar ik nooit zo blij van wordt, maar daarvoor moet je even iets verder lezen 😉
"Neem er een tweede hond bij" is een vaak gehoord advies aan eigenaren die een hond hebben die sloopt, jankt of blaft of op een andere manier problemen heeft als jij niet in huis bent. Vaak 'gooien' we dergelijke problemen op één hoop: verlatingsangst. Of: hij kan niet alleen zijn.
Ik denk dat daar - in die benaming van wat er eigenlijk aan de hand is - het misverstand ontstaat dat het verstandig kan zijn om een tweede hond erbij te nemen. Want: als de eerste hond niet alleen kan zijn, dan zorgt een tweede hond voor gezelschap. De 1e hond is dan immers niet meer alleen. Dus: probleem opgelost. Toch?
Nou: meestal is het probleem van de hond eigenlijk helemaal niet dat hij alleen is. Het probleem is eigenlijk bijna altijd dat JIJ (of anderen uit jullie huishouden) er niet zijn. Dat lijkt hetzelfde, maar is een fundamenteel verschil.
Zo zijn er bijvoorbeeld ook best veel honden, die zich eenzaam voelen en daardoor in paniek raken als de eigenaar weg is en er nog gewoon andere mensen in huis zijn. Al dan niet voor de hond bekend, dat maakt soms niet eens uit. Maar er is dan één persoon niet en dat is het probleem.
De aanwezigheid van de eigenaar zorgt er in dat geval voor dat een hond zich veilig voelt of dat hij kan functioneren. Hij is misschien (nog) niet onafhankelijk genoeg om ook zonder de aanwezigheid van de eigenaar zich prettig en ontspannen te voelen. Het gaat er dus niet om of je hond alleen is, dus geen gezelschap heeft. Het gaat er vaak om dat JIJ er niet bent. En JIJ bent niet zomaar te vervangen door een andere hond. Of kat, of papegaai of welk ander dier dan ook. Want ook dat wordt nog wel eens gezegd: "ik snap niet dat hij sloopt of blaft (of andere symptomen laat zien) als ik weg ben. Want de kat is er ook en dus is hij niet alleen." Maar dat is dus een verkeerde gedachtegang.
Als je iets aan dit probleem wilt doen, moet je er dus aan werken dat je hond ook onafhankelijk van jou kan functioneren. Of dat hij zich veiliger voelt als jij er niet bent. Als je dat stuk niet aanpakt en je zoekt je heil in het aanschaffen van een andere hond (of dier), loop je het risico dat deze tweede hond zich zorgen gaat maken over het moment waarop jij er niet bent. Omdat de 1e hond dan allerlei dingen doet waardoor de 2e hond denkt: "WTF, wat is er aan de hand?!" Waardoor ook hond nummer 2 zich onveilig gaat voelen. En het zonder jou zijn ook voor die hond een lastige situatie wordt.
Overigens wil dit niet zeggen dat er niet honden zijn voor wie het wél gewerkt heeft. Anders wordt straks mijn social media weer overstroomd door mensen die aangeven dat het bij hún hond wel gewerkt heeft. Het kan. Inderdaad. Soms werkt het. Maar dat het voor jouw hond (gelukkig!!) wel iets positiefs gedaan heeft, maakt niet dat het een goed algemeen advies is 😉
Een tweede tip die veel gegeven wordt en waar ik zelf niet zo blij van word, wil ik ook even met je bespreken. En dat is de tip om een camera aan te schaffen waarmee je op afstand iets tegen je hond kunt zeggen. Dus stel dat je hond onrustig is, of blaft of sloopt, dat je dan door de camera heen iets zegt. Of om je hond te troosten of om hem een cue te geven of misschien word je boos op hem (zéker een slecht idee!). Je hond begrijpt niet waar jouw stem ineens vandaan komt. En een hond die doet wat hij doet omdat hij het contact met jou wil herstellen, krijgt het idee dat je in de buurt bent en vervolgens kan hij je niet vinden. Potentieel erg verwarrend en zorgt mogelijk voor meer stress. Overigens is dit niet een wetenschappelijk bewezen standpunt, maar puur mijn eigen mening en visie. Maar ik kon het toch niet laten om daar iets over te zeggen.
Wil je aan de slag met het feit dat jouw hond het lastig heeft zonder jou? Kijk dan eens hier voor meer informatie.
Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Overname is alleen toegestaan na schriftelijke toestemming. Delen van dit artikel door middel van de link, wordt op prijs gesteld.
