Wat doe je als je hond blaft naar visite?
Uitvallen naar honden en/of mensen op straat is waarschijnlijk probleem nummer één voor een heleboel begeleiders. Een "goede" tweede is denk ik blaffen, grommen en/of snappen naar visite en andere onbekende personen in huis. Gedrag dat soms zelfs leidt tot isolement voor de begeleider, die bijna niemand meer in huis durft te ontvangen. Daarnaast is het natuurlijk een probleem voor de hond; want wat is er naarder dan je onveilig voelen in je eigen huis.
Zodra je het hebt over 'uitvallen' in huis, komt vaak het woord territorium uit de hoge hoed. Naar mijn idee wordt agressie binnenshuis en rondom het huis naar onbekende personen en/of honden te makkelijk territoriaal genoemd. Daarmee zeg ik niet dat het niet bestaat! Ik denk zeker wel dat een hond uit territoriaal gedrag agressie kan inzetten, maar op basis van wat ik in de praktijk zie is heeft het veel vaker te maken met angst (met als basis een onzekere persoonlijkheid) dan met boosheid (met als basis een zekere persoonlijkheid). Die discussie laat ik echter voor een volgende keer, aangezien beide emoties als overeenkomst hebben dat ze negatief zijn en dat stress een rol speelt. In dit artikel wil ik me vooral richten op wat je als begeleider kunt doen om dit gedrag in goede banen te leiden
Wat moet je vooral wel (en niet doen) als je een hond hebt die reageert op onbekende personen in jouw huis?
1. Als je hond moeite heeft met onbekende personen die in jouw huis komen, is de kans heel groot dat het allemaal al begint op het moment dat de deurbel gaat. Die deurbel voorspelt namelijk voor je hond dat er iets gaat gebeuren dat je hond niet prettig vindt. Er komt iemand binnen die je hond het liefst weer weg wil zien gaan.
Zijn stress en opwinding begint op dat moment al te groeien (zijn emmertje raakt vol), waardoor het moeilijker voor hem wordt om gecontroleerd en afgewogen te reageren.
Wil je hier op de korte termijn iets aan doen, is het belangrijk om je deurbel te verwijderen. Ik snap dat dat praktisch best lastig kan zijn, maar plak een briefje op de deur waarop je uitlegt: "Vanwege de training van mijn hond wil ik u vragen me te appen/bellen als u voor de deur staat. Ik kom dan direct naar u toe, ik hoop op uw begrip." In al mijn jaren als gedragstherapeut heb ik nog nooit gehoord dat er een "voordeur-beller" was die daar problemen mee had.
Vanzelfsprekend lost het verwijderen van je deurbel niets op! Maar het zorgt er wel voor dat:
- je hond niet vaker de ervaring heeft dat de deurbel voorspelt dat er een 'vervelend' iemand binnen komt (waardoor het lastig wordt om iets anders aan te leren)
- je hond al stress heeft vóórdat er iemand een stap binnen de deur gezet heeft.
2. Neem je hond NIET mee naar de voordeur! Op die manier "dwing" je hem de confrontatie aan te gaan met iets dat hij spannend vindt en je loopt een groot risico dat het escaleert. Wat het in elk geval doet, is de stressemmer vullen wat je alweer op een achterstand brengt. Het wordt niét makkelijker voor je hond als je hem meeneemt (lees over confronteren met moeilijke situaties hier meer!)
3. Veiligheid moet je prioriteit nummer één zijn! Denk niet; ach... het gaat vast goed.... als je weet dat je hond er moeite mee heeft. Dat betekent concreet dat je ervoor zorg dat je hond in het meest ideale geval in een aparte ruimte zit, of anders in een bench, achter een hekje of in het minst ideale geval aan de lijn is. Zo heb je in elk geval altijd controle.
4. Denk NIET dat het zielig is voor je hond dat hij niet bij de visite kan! Hij blaft, gromt of snapt niet naar de visite omdat hij ze zo leuk vindt (hoogstwaarschijnlijk). En zelfs als hij blaft omdat hij opgewonden is van plezier, loop je een grote kans dat de ontmoeting ongecontroleerd is en je moet je afvragen of dat dat manier is waarop je visite wilt ontvangen.
5. Visite moet voor je hond gaan voorspellen dat er iets leuks gebeurt. Bijvoorbeeld dat hij heel lekkere voertjes krijgt of dat er met hem gespeeld wordt. Zorg ervoor dat JIJ degene bent die die interactie aangaat met je hond en NIET de visite! Kortom; laat niet de visite je hond voertjes geven, maar doe dat zelf. Je loopt namelijk het risico dat je hond dichterbij komt dan hij eigenlijk zelf wil, alleen maar om de voertjes te krijgen. Als hij schrikt als hij dichtbij is, is er al snel het risico op een incident.
6. Als je hond niet alleen binnenshuis moeite heeft met onbekende personen, ga dan onder begeleiding aan de slag om het probleem bij de kern aan te pakken. Met deze tips alleen kom je er waarschijnlijk niet.... (sorry, ik kan het niet mooier maken dan het is...)
Er is één oefening die ervoor kan zorgen dat de associatie van de hond verandert, er minder stress en opwinding is als de bel gaat én die ervoor zorgt dat het veilig en prettig blijft voor iedereen. Dat is de oefening bel=bench (of naar een andere ruimte, achter een hekje, de mand, een matje etc...), waarbij de hond op het signaal van de bel automatisch (dus zonder commando's) naar zijn bench vertrekt waar je vervolgens alleen nog maar het deurtje dicht hoeft te doen en je veilig en rustig de voordeur kunt openen. Vanzelfsprekend moet je dit stap voor stap aanleren.
Meer weten over hondengedrag?
Lees dan één van mijn boeken: Kijk eens naar je hond. Aan de slag met zijn gedrag. of Help je hond bij angst (samen met Erica Bokelmann)
Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Het is niet toegestaan om zonder toestemming dit artikel of delen hiervan over te nemen. Delen van de link naar dit artikel via sociale media wordt zeker wel op prijs gesteld.