Blaffen om niets. Kan dat wel?

Wat maakt een hond een hond? Nou, een van de typische karakteristieken is dat een hond blaft. En dat drijft sommige eigenaren soms tot wanhoop. Want ondanks dat we honden fokken om aan te slaan als er onraad dreigt, vinden we het op andere momenten irritant dat de hond blaft of blijft blaffen. Zeker als het dan "om niets" is. Maar kan dat wel? En wat kun je er aan doen?

Blaffen hoort bij een hond. Het is één van zijn manieren om met de buitenwereld te communiceren. Blaffen is eigenlijk te vergelijken met hoe wij spreken; wij geven daarmee uiting aan hoe wij ons voelen en dat kan heel divers zijn. Voor de hond geldt dat ook.
Hij blaft in diverse omstandigheden en vanuit diverse emoties. Die kunnen positief of negatief zijn.

Een hond blaft bv. omdat hij zich bedreigd voelt en wil daarmee de ander afschrikken. Zoals wij schreeuwen en schelden om een bedreiging bij ons vandaan te houden. Maar een hond blaft ook omdat hij opgewonden en blij is. Zoals wij kunnen gillen en juichen als wij iets leuks en plezierigs meemaken. En zo zijn er diverse aanleidingen die ervoor kunnen zorgen dat een hond blaft.

Veel eigenaren vinden het vervelend als een hond blaft of in elk geval door blijft blaffen. Ze vinden het moeilijk om hem weer stil te krijgen. Een extra irritatiepunt is dat "hij blaft om niets". "Er is helemaal niets dus waarom moet ie dan blaffen?!"
Het antwoord is eigenlijk eenvoudig...
Er is in JOUW BELEVING niets wat aanleiding zou kunnen zijn om te blaffen.
JIJ maakt je nergens zorgen om.
JIJ bent nergens opgewonden over.
Maar dat wil toch niet automatisch zeggen dat dat voor jouw hond ook zo geldt?

De zintuigelijke wereld van de hond is heel anders dan die van ons. Ze horen, zien en met name ruiken heel anders en meer dan wij. Er gaat dus een hele wereld aan informatie aan ons voorbij, die je hond wél meekrijgt. Die informatie ruik je niet, hoor je niet en zie je niet (alhoewel honden eerder prikkels eerder ruiken en horen dan ons dan dat ze dat eerder zien). Je kunt dus ook niet goed beoordelen of er daadwerkelijk niet iets is. Of dat het er wél is, maar jij simpelweg niet in staat bent om het waar te nemen.

Bovendien is de beleving van jouw hond blijkbaar anders dan jouw beleving. Jij vindt iets niet heel erg leuk of juist bedreigend, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat die prikkel dezelfde waarde heeft voor jouw hond. 
Onze jongste hond blaft bijvoorbeeld elke keer dat hij een autodeur hoort dicht slaan. Eerlijk is eerlijk; knap irritant vind ik het! En in mijn ogen is er geen absoluut geen enkele reden waarom hij zou moeten blaffen. Voor mij heeft het dichtslaan van een autodeur namelijk geen betekenis.
Maar voor Griffin is dat heel anders. Voor hem heeft het dichtslaan van een auto wel een betekenis. Wat die betekenis precies is, weet ik niet zeker maar ik heb een vermoeden. Toen hij jonger was heeft hij per ongeluk zijn staart tussen een dichtslaande autodeur gehad (veel gepiep, gelukkig geen fysieke schade!). Ik kan me zo voorstellen dat hij die twee dingen gekoppeld heeft. En hij dus blaft (omdat hij zich onprettig voelt bij dat geluid).

Heb begrip voor je hond en leef je in. Het is maar zelden dat een hond "zomaar" blaft.
Dat neemt niet weg dat het ontzettend irritant kan zijn.

Dus wat kun je aan dit blaffen doen?

• Als je hond blaft omdat hij zich bedreigd voelt, bang is, iets spannend vindt; creeer een positieve associatie met de prikkel waar je hond op reageert. Strooi voertjes, laat hem een speeltje ophalen, ga spelen, laat hem snuffelen. Je beloont de angst daarmee niet! Als je hond zich bedreigt voelt, kun je hem niet nog meer bedreigd laten voelen door er iets leuks aan te koppelen. Lees daarover hier meer.
• Als je hond blaft omdat hij zich bedreigd voelt, probeer de afstand tot de prikkel te vergroten. Als je op een afstand staat waar hij wel de prikkel voor zijn eigen gevoel veilig kan waarnemen, laat hem daar dan informatie verzamelen (snuffelen, kijken). Hoe meer hij over de prikkel te weten komt en ervaart dat het niet écht een bedreiging is, hoe sneller zijn emotie (en daarmee het blaffen) verandert.
• Omdat informatie over de prikkel erg belangrijk is om een emotie te reguleren, is het erg verstandig om elke keer dat je hond in aanraking komt met de prikkel hem te vertellen wat het is. Dus, in het geval van Griffin zeg ik: autodeur en koppel het vervolgens aan een speeltje. Of je zegt; hond, auto, fietser, onweer, visite etc etc. Als je dit vaker doet en dan ook nog eens koppelt aan iets leuks, kan het goed zijn dat die extra informatie je hond helpt

• Als je hond blaft omdat hij heel blij of vrolijk is, probeer dan zijn aandacht af te leiden van de prikkel door bv. wat voertjes op de grond te strooien waar hij zich op kan focussen. Vraag hem een opdracht uit te voeren, wat hem ook afleidt.

Zo zijn er diverse mogelijkheden (die ik hier niet allemaal bespreek).

Wat je in elk geval NIET moet doen, is je hond (fysiek) straffen.
Zeker niet als er sprake is van een voor jouw hond bedreigende situatie, want dan loop je het risico dat zijn gedrag de volgende keer alleen maar heftiger wordt (lees daarover dit artikel) Als je hond blaft uit opgewondenheid/positieve emotie, dan zal zijn gedrag in reactie daarop niet heftiger worden.
Maar ik vind het persoonlijk onwenselijk en absoluut niet nodig om je hond hiervoor te straffen, omdat er ook andere manieren zijn om hem te leren dat het hem meer oplevert als hij stil is dan wanneer hij blaft.

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Overname is zonder toestemming niet toegestaan. Delen van deze link via sociale media wordt op prijs gesteld.