Drie verklaringen voor de reactie van je hond op visite (terwijl hij buiten mensen ok vindt!)

Als een hond blaft naar visite (of ander bezoek of als de deurbel gaat), hoor je van mij in elk geval dat het te maken heeft met angst. Of het spannend vinden. Of dat er veel opwinding is. Veel eigenaren vinden dat dan toch vaak 'gek', want.... de hond heeft buiten helemaal geen moeite met onbekende mensen, wordt dan vaak gezegd. Ik snap die gedachte! Maar het feit dat jouw hond buiten niet reageert op mensen, betekent niet dat hij ze niet spannend zou kunnen vinden. Of het ligt inderdaad niet aan de mensen, maar aan de context. Ik zal het uitleggen in dit artikel. 

Als je hond buiten én binnen blaft naar onbekende mensen omdat hij het spannend vindt, is het makkelijk te begrijpen. Maar het wordt lastig als je ziet dat je hond op straat niet reageert op mensen. Er zijn verschillende redenen voor te bedenken:

1. je hond vindt buiten op straat andere mensen misschien wel wat spannend. Maar omdat er voldoende ruimte is en de personen niet te dichtbij komen (in de beleving van je hond), komt er geen reactie.
Bovendien is het belangrijk er bij stil te staan dat het feit dat je hond niet blaft of ander wat heftiger gedrag laat zien, (helaas) niet per definitie betekent dat je hond het niet spannend vindt. De reactie zie je vaak als het figuurlijke stress-emmertje van je hond overloopt (lees dit artikel). Het kan zijn dat je hond het buiten wel wat spannend vindt, maar niet zodanig dat de emmer van je hond overloopt.  

2. Het kan ook zijn dat je hond inderdaad onbekende mensen op zich helemaal niet spannend vindt. En dat het buiten ook helemaal niet zijn stress-emmer vult als hij andere mensen ziet. In dat geval kan het zo zijn dat de context van binnen, jij als eigenaar en onbekende mensen samen ervoor zorgt dat je hond binnenshuis wel reageert. 
Om te begrijpen hoe dat werkt, moet je je even verdiepen in klassieke conditionering. Het ene wordt de voorspeller van het andere (lees hierover meer in dit artikel!). Het kan zijn dat visite voor je hond de voorspeller is geworden van iets vervelends. Omdat jij:
- je hond naar de mand stuurt
- je hond verbaal corrigeert, op hem moppert
- roept "laag", terwijl je hond het niet begrijpt en/of niet geleerd heeft. 

Over jouw eigen rol hier in, schreef ik eerder al dit artikel. 

3. De laatste is in verklaring die ik zelf wel wat lastig vind. En ik zal ook uitleggen waarom. De reactie op bezoek krijgt heel vaak het labeltje; territoriaal gedrag. De uitleg daarvan is dat de hond zijn eigen terrein verdedigt en daarom blaft en reageert (soms met meer dan alleen blaffen). 
Ik vind dat dus zelf een lastige, omdat ik altijd probeer te kijken naar de onderliggende emotie van de hond. Voor mij staat de noodzaak om iets te verdedigen, gelijk aan de angst om het te verliezen. Als ik me in de positie van de hond verplaats, begrijp ik niet de noodzaak om het conflict op te zoeken als ik niet bang zou zijn voor wat er zou kunnen gebeuren als de personen op het terrein zouden komen. Twee opmerkingen over wat ik hier zeg ;) Ja, ik vind dat je je in honden mag verplaatsen, omdat ze dezelfde basale emoties hebben als wij. En twee: honden zijn in de basis heel erg conflictvermijdend en zoeken het meestal alleen op als het écht niet anders kan. 
Maar; dit is mijn mening en idee. Het is niet iets dat door iedereen binnen de wetenschap breed gedragen wordt. Er wordt dus op verschillende manieren over gedacht. Maar dit zijn 'just my two cents' ;) 

Wil je de reactie van je hond op onbekende mensen in huis veranderen?
Hier kun je hulp krijgen: http://www.moniquebladder.nl/zorgeloos-visite

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Overname van dit artikel is niet toegestaan zonder toestemming. Delen via social media wordt op prijs gesteld.