Hoe leer je je pup om alleen te zijn?

Een hond is een sociaal dier, dat zeker wel alleen kan zijn. Maar dat wel moet leren om ervoor te zorgen dat er geen issues ontstaan als je hond wat ouder is. Vergeet niet dat je pup als hij bij je in huis komt met ongeveer acht weken oud, nog echt wel een 'baby-tje' is. Onzelfstandig en volledig afhankelijk van jou voor zijn veiligheid en geborgenheid. Maar toch zou het fijn zijn als dat bolletje hond als hij iets ouder is, even alleen kan zijn als je boodschappen moet doen, een kop koffie wilt doen met vriendinnen of om welke andere reden dan ook. Het begint bij een goede opbouw. Wat zijn de stappen die je moet zetten om een pup alleen te laten? 

Als eerste is het goed je te realiseren dat je pup tot het moment dat jij hem mee naar huis neemt, waarschijnlijk nog nooit zonder soortgenoten is geweest. De meeste pups hebben broertjes en zusjes (soms veel, tot wel 10 nestgenoten) en anders is in de meeste gevallen de moeder eigenlijk altijd aanwezig. Alleen zijn, zonder de aanwezigheid van andere honden, is dus vaak een unicum. Om die overgang makkelijker te maken, gebruik ik persoonlijk altijd Adaptil als verstuiver. Hoe dat werkt en waarom het werkt, kun je lezen in dit artikel: http://www.moniquebladder.nl/blog/feromonen.

Met het besef dat het voor je pup een hele grote overgang is van een nest vol leven naar alleen in een nieuwe omgeving met allemaal nieuwe mensen (in een periode waarin hij qua ontwikkeling juist wat meer terughoudend wordt!), wordt het hoop ik ook makkelijker om je die eerste nachten wat 'op te offeren'. Het is onwijs sneu en ook nog een recept voor het ontwikkelen van alleen zijn-problemen als je je pup in die eerste nachten alleen in de bench laat en hem laat piepen en janken. 
Ja. Hij stopt uiteindelijk 'vanzelf'. 
Maar dat betekent niet dat hij zich dan veilig voelt. En 'lekker gaat slapen' omdat hij ontspannen is. 
De kans is groot dat hij in slaap valt omdat hij uitgeput is. En hij heeft van zo'n eerste ervaring geleerd dat alleen slapen echt heel erg eng en vervelend is. 
Dus je hebt een eerste 'goede' stap gezet naar issues met het alleen zijn als je je pup laat janken en piepen en de eerste nachten alleen laat slapen. Over dit onderwerp maakte ik eerder een video, die je hier kunt bekijken: https://youtu.be/x_iItLl7m7I

Je pupje moet het dus leren, dat alleen zijn. Maar hoe doe je dat dan? 
Nou... je begint in elk geval niet eerder dan dat je pup ongeveer 12 weken oud is. 
Dat is namelijk de leeftijd waarop ze ook mentaal in staat zijn om die eerste stappen te zetten. 
Voordat hij ongeveer 12 weken oud is (het verschil per individu wanneer dat moment komt), is het écht nog een baby-tje dat nog niet alleen kán zijn. Zorg dus voor oppas, neem vrij of werk thuis. Maar laat je pup nog niet alleen. Oók niet voor 5 minuten! 
(en ja... ik weet en ken ook de verhalen van pups die wel op zo'n leeftijd alleen gelaten worden "en dat gaat goed".... Als eerste betwijfel ik of dat écht 'goed' gaat... En als tweede kan het natuurlijk zijn dat er uitzonderingen zijn en honden zijn die wel al eerder alleen kunnen zijn. Maar ik raad niet aan om erop te gokken dat jij zo'n pupje hebt.. De kans is namelijk niet zo heel groot dat je zo'n pupje hebt...

Dat betekent overigens niet dat je niet al iets kunt doen aan het alleen zijn voordat je hond 12 weken oud is! Alleen zit die voorbereiding niet in het alleen laten van je hond, maar in andere dingen. 
Zorg als eerste voor een comfortabele, veilige plek voor je pup waar hij kan slapen en rusten. En die hij gaat associeren met een veilige plek om te zijn. Dat betekent dus dat je hem niet in de bench 'stopt' of achter een hek zet, de deur dicht doet en vervolgens op afstand van je hond gaat zitten! Dan maak je er geen veilige en comfortabele slaapplek van.. Het feit dat jij het een veilig plekje voor je hond vindt (omdat hij niet je spullen kapot kan maken als hij in de bench zit of achter een hek), betekent niet dat het voor je hond ook veilig is! 

Ik werk zelf altijd met een bench die continu open staat in het begin (de eerste wéken...) en daar zet ik een hek om heen. Zo heb ik ruimte om zelf achter dat hek ook te gaan zitten in een stoel en kan mijn pup kiezen voor de bench. Of niet. Maar ik hoef hem niet te dwingen. 
Op vaste momenten - als ik denk dat de pup moet slapen en verwacht dat hij dat gaat doen - ga ik op die stoel zitten met de pup in diezelfde ruimte achter het hek. Ik ga dus niet weg maar blijf in de buurt. Maar; ik geef mijn pup geen aandacht meer. Boek erbij, telefoon of ander schermpje ;) en ik negeer mijn pup daar op dat moment. Natuurlijk zorg ik ervoor dat hij voor die tijd heeft geplast, gegeten, gedronken en gespeeld. Kortom: geen andere behoeftes meer heeft zodat ik weet dat hij ook moet/kan slapen. Door er bij te zijn, laat ik hem veilig voelen en raakt hij niet in paniek. 

Als hij wat 'geland' is in mijn huis, zo'n 10-14 dagen nadat ik de pup gekregen heb, probeer ik hem iets meer op afstand te laten slapen. Als hij op mijn voeten ligt, haal ik voorzichtig mijn voeten onder hem weg als hij slaapt. Als hij slaapt ga ik eens aan de andere kant van het hek staan of zitten (dus niet helemaal weg!). Ik bouw de afstand op. 
Ondertussen zorg ik er ook voor dat ik niet de hele tijd 'bovenop' de pup zit. Als betrokken en gemotiveerde eigenaar hebben we nog wel eens de neiging teveel met de pup bezig te zijn. Elke beweging en alles in de gaten te houden, zodat de hond weinig de gelegenheid krijgt om zelfstandigheid te ontwikkelen. Laat hem ook geregeld 'even'. Dat is natuurlijk best lastig, want dit is géén pleidooi om je pup te negeren of geen aandacht aan hem te schenken!!! Maar vind een fijne balans, die je pup wat bewegingsruimte geeft zonder dat je hem de aandacht ontzegt die hij nodig heeft. Maar wat hij nodig heeft en wat wij aan liefde willen geven, is niet persé hetzelfde ;) 

Vanaf dat je pup ongeveer 12 weken oud is, kun je in theorie de eerste stapjes gaan zetten. Bedenk een routine die je gaat aanhouden als je weg gaat, terwijl je hond op de plek is die hij fijn, veilig en vertrouwd vindt. Een vaste routine en een vast speeltje waar je hond zich mee kan vermaken én waarvan hij geleerd heeft dat hij geen aandacht van je krijgt als hij dat speeltje heeft, zorgt ervoor dat het voor hem voorspelbaar wordt. Dat hij weet wat er gaat gebeuren én je hebt hem geleerd dat dat niet iets spannends is. Dat maakt de kans op paniek, eenzaamheid en daaruit voortvloeiende stress een heel stuk kleiner!

Pas als je hond die fijne plek heeft en geleerd heeft dat een bepaald signaal betekent dat je niet beschikbaar bent voor je hond, pas dán ga je tijd opbouwen. Je begint niet met minuten, maar met secondes. En zorg ervoor dat je video-opnames maakt, zodat je weet of je hond nog steeds ok en ontspannen is. Geen negatieve associaties maakt dus. 

Heeft jouw hond problemen met het (leren) alleen zijn? Kijk dan eens op deze pagina voor meer informatie over mijn lesprogramma Zonder Jou.

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Overname is alleen toegestaan na schriftelijke toestemming. Delen van dit artikel door middel van het delen van de link op social media wordt op prijs gesteld.