Je hond de route laten bepalen; de voor- én de nadelen

Honden die soms problemen hebben met wat er in hun omgeving gebeurt, hebben erg veel baat bij controle en voorspelbaarheid. Niet alleen deze honden trouwens, uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat dit onder meer ook voor mensen heel belangrijk is. Zelfs dingen die vervelend zijn (of misschien wel juist?), zijn beter emotioneel te hanteren als je weet wat er gaat gebeuren. Er is maar weinig zo vervelend als "het niet weten..." Het is een principe dat ik zoveel mogelijk probeer te integreren met hoe ik met honden omga en gelukkig zie ik steeds meer eigenaren dit ook doen. Toch is er een aantal nadelen, die ik óók in dit artikel met je wil bespreken. 

Wij bepalen een heleboel voor onze honden. Dat moet ook, want anders is onze maatschappij in de regel niet veilig voor hen. En in sommige gevallen zijn zij niet veilig voor ons. We moeten dus als eigenaren zeker controle hebben óver onze honden. 
Maar... we bepalen ook heel veel dingen die eigenlijk niet nodig zijn. En dat terwijl het vermogen om zelf initiatief te tonen en aan te geven wat je wel en niet graag wilt, heel belangrijk zijn voor het welzijn van een hond (en ook van mensen en andere dieren natuurlijk, maar daar ben ik geen expert in dus ik waag me niet aan uitspraken daarover 😉). Dat vínd ik niet alleen. Dat is ook aangetoond bij onder meer mensen. Hoe meer controle je hebt over wat er in je omgeving gebeurt, hoe minder stress je hebt. 

In dat kader laat ik een hond tijdens een wandeling het liefst zelf bepalen waar hij heen gaat. Hij mag van mij zoveel mogelijk zijn eigen route bepalen. Hij mag ook zoveel snuffelen als hij wil en ook het tempo aanhouden dat hij zelf prettig vindt. Het is immers zijn wandeling, niet die van mij. Als ik wil wandelen zoals ík het wil, hoef ik daarvoor niet mijn hond(en) mee te nemen 😉 Voor mijn honden maakt het hun leven leuker en het geeft ze niet alleen fysieke maar ook mentale uitdaging. Met al dat snuffelen en het nadenken over waar ze naar toe willen en daar keuzes in maken, wordt een wandeling voor hen veel meer een 'avontuur' dan wanneer ik alles voor ze bepaal. Dat zijn de belangrijke voordelen van je hond de route laten bepalen. Ik wil niets anders meer voor ze! 

Honden die uitvallen hebben in de regel in het verleden vaak meegemaakt dat hun eigenaar vooral voor hen bepaalde waar ze liepen. En nog belangrijker: hoe dichtbij ze bij een andere hond en/of persoon moesten komen, die ze eigenlijk heel spannend vonden. Kortom: ze hadden eigenlijk heel weinig controle over hun wandeling. 
Eén van de eerste adviezen aan eigenaren van uitvallende honden is dus: laat je hond meer bepalen waar hij naar toe wil. En waar niet. Bij voorkeur aan een lange lijn van 5 meter en een tuigje. Laat je hond snuffelen. 

Gelukkig doen steeds meer eigenaren dat. Ook van honden die niet uitvallen. Maar er is een grote maar... Nou ja, eigenlijk zijn er meerdere maar-en... Die route laten bepalen leidt soms ook tot issues. Niet zozeer omdat de hond iets 'fout' doet, maar omdat de eigenaar een aantal dingen beter net iets anders kan aanpakken. 

1. De hond gaat in de remmen als jij een keer bepaalt waar jullie naar toe lopen
Als je dat gebeurt, wordt het tijd dat je duidelijker aan je hond aangeeft wanneer hij wél en wanneer hij niet bepaalt waar jullie naar toe gaan. Want soms kan het gewoon niet, dat hij het bepaalt. Je hebt een afspraak of je hebt op dat moment om een andere reden geen gelegenheid om een snuffelwandeling te doen. Dat is helemaal niet erg! Maar... je hond moet wel weten waar hij aan toe is! 
Zorg dus voor een duidelijke onderscheid tussen een snuffelwandeling en een wandeling waarin jij bepaalt waar jullie naar toe gaan. Dat kun je doen door ander materiaal te gebruiken. Bv. bij een snuffelwandeling met controle voor je hond een tuigje en een lange lijn. En bij een wandeling waarbij jij richting bepaalt, een andere lijn en/of een ander tuigje. Een andere manier is je hond te laten snuffelen op een vaste route en zelf de controle nemen op een andere route. Daardoor wordt het ook voorspelbaarder voor je hond. Een derde manier is het geven van een cue/signaal/woord(en). Dus als hij mag snuffelen zeg je "Doe je ding" en als jij degene bent die bepaalt "we lopen met mij mee". Ik roep maar wat he :D Wees creatief zou ik zeggen. In het begin zul je dat waarschijnlijk een aantal keren moeten herhalen zodat je hond de link legt. Consequent zijn is belangrijk. 

2. Je laat je hond naar plekken lopen die gevaarlijk zijn voor jou, voor hem of zijn omgeving
Het lijkt een open deur, maar ik kom het nog zoooo vaak tegen. Een eigenaar die zijn hond achterna gaat een greppel in of de bosjes in. Een plek waar makkelijk je makkelijk kunt vallen. Niet handig (zeker niet als je een uitvallende hond hebt). 
Het gebeurt ook nogal eens dat de hond naar iets toe wil, waarvan je weet dat het eigenlijk een slecht idee is. Omdat daar bv. andere honden of mensen zijn. Of andere dingen waarvan je weet dat je hond daar op reageert. "Maar hij wil daar graag naar toe..." Ja, dat kan wel zijn. Maar als JIJ weet dat het een risico geeft op een uitval (bijvoorbeeld), moet je toch echt slimmer zijn dan je hond. 

3. Je laat je hond aan de lijn trekken of in een hoger tempo lopen dan dat jij goed kunt volgen
De meeste honden lopen van nature sneller dan ons gewone wandeltempo. Maar dat betekent niet dat je als een dolle achter je hond aan moet lopen als hij een snuffelwandeling doet. Als je achter je hond aan moet rennen, is de kans groot dat je minder controle hebt over je hond als er een risicovolle situatie zou kunnen zijn. Onverstandig dus. 

4. Je laat je hond aan het einde van die lange lijn lopen, terwijl de lijn strak staat. 
Ik ben blij met de gelegenheid die steeds meer honden krijgen om te snuffelen aan die lange lijn. Maar je moet wel kunnen ingrijpen als er een risicovolle situatie dreigt te ontstaan! Als je een 30 kilo zware hond aan een vijf meter lange strakke lijn laat trekken, is dat een ongeleid projectiel. Zorg dus dat je de juiste lijnvaardigheden hebt (daarover schreef ik eerder al dit artikel)

Kortom: geef je hond alsjeblieft zo veel mogelijk controle tijdens zijn wandeling. Maar... wel op een verantwoorde, consequente en voor de hond voorspelbare manier. Het zou jammer zijn als meer controle uiteindelijk leidt tot ellende.... 
Vragen over dit artikel? Ga dan naar de gratis Doet ie anders Nooit! Club op Facebook. 


Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Overname van dit artikel zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Delen van dit artikel m.b.v de link wordt op prijs gesteld.