Een hond moet altijd sociaal zijn. Toch?

De meeste mensen willen graag een hond die zonder problemen om kan gaan met onder meer soortgenoten. In de praktijk blijkt dat niet altijd even gemakkelijk te zijn. Een groot deel van de mensen die de hulp inschakelen van deskundigen, willen graag af van de agressie die een hond laat zien ten opzichte van andere honden. Meestal op straat of bijvoorbeeld het bos of in het park. Want een hond moet altijd sociaal zijn. Toch?

Honden zijn sociale dieren.

Ze hebben behoefte aan contact met soortgenoten of mensen als alternatief voor andere honden. Maar wat eigenaren wel eens lijken te vergeten, is dat dat niet automatisch betekent dat een hond vriendelijk is ten opzichte van onbekende honden.

De honden die jouw hond op straat tegenkomt, zijn geen onderdeel van zijn roedel. Hij heeft geen band met die onbekende hond, het is in de regel een wildvreemde.

Veel eigenaren verwachten van hun hond, dat ze zich laten besnuffelen door die vreemde en zonder gemor accepteren dat een andere hond (soms lomp en onbenullig) contact maakt. Niet iedere hond is daarvan gediend en laat dat weten door bijvoorbeeld te grommen of door uit te vallen. De meeste eigenaren willen dat niet en corrigeren de hond verbaal of met een ruk aan de riem.

Even een voorbeeld

Vergelijk het eens met de situatie dat je een ruimte binnenloopt met mensen die je niet kent. Eén van die personen staat op, omhelst je innig, geeft je een kus op de mond en knijpt je nog even in je achterste. Ik weet niet hoe jij daar op zou reageren, maar ik zou in elk geval "not-amused" zijn. Misschien zelfs gaan schelden of als ik me echt bedreigd zou voelen zelfs een klap uitdelen (ik kan nogal opvliegerig zijn :))Iemand die ik niet ken, wil ik niet onuitgenodigd in mijn persoonlijke zone.

Honden hebben ook zo'n persoonlijke zone.

Hoe groot die is, is afhankelijk van karakter en eerdere ervaringen en misschien zelfs ook wel rasgebonden? Als je als eigenaar van je hond verwacht dat hij altijd ongecompliceerd met iedere onbekende soortgenoot kan spelen en innig contact kan maken, vraag je hem dus om vreemden heel dicht in zijn persoonlijke zone toe te laten. Voor sommige honden is dat inderdaad geen enkel probleem. Ze snuffelen, spelen, rennen of gaan na de eerste kennismaking verder met wat ze aan het doen waren. Maar andere honden vinden het lastig.

Ze maken dat hun eigenaar duidelijk door te grommen, te blaffen of misschien zelfs uit te vallen. Door dat gedrag te corrigeren, bestaat er een hele grote kans dat die onbekende hond alleen maar nog vervelender wordt in de ogen van je hond. Met het gevolg dat het gedrag heftiger kan worden. Een vicieuze cirkel, die ontstaan is bij de irreële verwachting van de eigenaar dat je hond het oké moet vinden als er vreemde soortgenoten té dichtbij komen.

Werk aan het gedrag

Voor de duidelijkheid: dit is zeker geen pleidooi om je hond als een wilde te laten uitvallen naar honden die op veilige afstand voorbij komen of je hond negeren!Dergelijk gedrag zou je om moeten buigen naar iets anders. En meestal komt dat gedrag niet uit de lucht vallen en is het vooraf gegaan door "milder" agressief gedrag zoals bijvoorbeeld alleen maar grommen. Als je je hond niet in bescherming neemt als zijn persoonlijke zone wordt binnen gedrongen, is de kans groot dat de agressie toeneemt. Want de subtiele boodschap werd blijkbaar niet begrepen.

Laat honden rustig kennismaken met elkaar. Geeft je hond bv. door grommen aan dat hij de andere hond niet leuk vindt, neem dat signaal serieus en haal je hond uit die situatie. Bescherm hem. Het is helemaal niet raar als je hond niet iedere andere hond op de wereld als zijn grootste vriend beschouwt. Jij vindt toch ook niet iedereen altijd even aardig?

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, gedragstherapeut voor honden. Meer weten?