Waarom doe je er niet nog iets meer aan?

agressie angst overig uitvallen zonder jou

In dit artikel draai ik de rollen eens een keertje om. Vaak is het zo dat ik in een artikel een vraag beantwoord die ik vaak krijg van eigenaren. In de hoop dat met het antwoord eigenaren aan de slag gaan om hun hond verder te helpen. Maar nu wil ik vooral iets van jou weten. Of eigenlijk; iets aan de kaak stellen wat ik me al een hele tijd (jaaaaaren eigenlijk) afvraag. Heel veel gedrag en emoties van honden is te verbeteren. En toch nemen een heleboel eigenaren niet de stappen die daarvoor nodig zijn. Ik vraag me af: waarom?

Zo'n 20 jaar geleden raakte ik verzeild in de wereld van de honden en hun gedrag. Ik rondde mijn eerste opleiding tot gedragstherapeut af en ik ging aan de slag. Toentertijd was er eigenlijk nog maar heel weinig bekend over honden en hun gedrag. Tenminste; als je het vergelijkt met wat we nu weten. In die tijd waren emoties iets heel abstracts en mocht je die absoluut nog niet toedichten aan honden (en dieren in het algemeen). Het trainen op basis van het belonen van gedrag was net in opkomst.

Als je dit zo opnoemt, is er de afgelopen twintig jaar in mijn vakgebied een heleboel veranderd. En dat is ook zo, gelukkig. Maar wat nog niet of amper veranderd is - of in elk geval niet zoveel als denk ik goed zou zijn voor honden én eigenaren - is de mate waarin eigenaren hulp inschakelen om eventuele problemen met hun hond beter te begeleiden.
"Toen" vroeg men vooral advies aan de instructeurs op de kynologenclubs en naar mate er meer andere hondenscholen kwamen, ook daar. Of aan de dierenarts, de dierenwinkel, de uitlaatservice, de trimmer. Of ... de buurman. Iedereen die ooit maar in de buurt geweest is van een hond, is in Nederland al heel gemakkelijk (zelfverklaard) deskundige op het gebied van hondengedrag.

Daar is de afgelopen 20 jaar natuurlijk nog een 'partij' bij gekomen. Ik ben zelf expert als het gaat om eigenaren die op zoek zijn naar hulp bij het gedrag van hun hond en de rol van social media daarin. Ik heb in 2021 de Doet ie anders Nooit Club opgericht op Facebook, om een plek te bieden waar eigenaren van mijn Team en mij een deskundig antwoord krijgen op hun vragen.
Die Club heeft op het moment van schrijven (november 2022) van dit artikel ruim 14-duizend leden. Ik heb een Team van 10 mensen nodig om de gang van zaken in goede banen te leiden, want social media brengt niet alleen het goede maar ook het slechte in ons mensen naar boven.
En dat slechte? Daar zoeken de leden maar een andere plek voor dan mijn Club.
Belangrijk motto in de Doet ie anders Nooit! Club is: als je niets aardigs te zeggen hebt, dan zeg maar niets 😉😇

Misschien vind je het gek.
Dat ik aan de ene kant me afvraag waarom mensen geen professionele hulp in schakelen als hun hond een probleem heeft.
Terwijl ik aan de andere kant een Club heb waar mensen gratis tips en adviezen krijgen.
Maar ik steek niet mijn kop in het zand.
Op zoek naar tips en adviezen via social media zal blijven
Dan lever ik liever mijn bijdrage.
If you can't beat them, join them....

Maar er is één ding dat ik niet snap.
In de Doet ie anders Nooit! Club vroeg ik aan eigenaren wat ze het meest lastige vinden aan het uitvallen van hun hond (ik denk het grootste probleem voor eigenaren).

Eén van de belangrijkste antwoorden was:
ik realiseer me dat mijn hond het moeilijk heeft en daar word ik verdrietig van
Snap ik helemaal!

Want als je een hond hebt, is de kans groot dat je er goed voor wilt zorgen en dat hij een fijn en goed leven heeft.
Als je dan constateert dat er iets is waar je hond last van heeft.
En jij als eigenaar zijnde ook neem ik aan....

Waarom doe je er niet nog een beetje meer aan?
En schakel je niet een professional in?

Ho ho... Niet boos worden nu ;)
Ik weet dat een heleboel eigenaren van alles proberen.
Maar daar zit vaak een heikel punt.
Proberen....

Als gedragstherapeut weet ik dat ik een heleboel honden en hun eigenaren kan helpen om de situatie te verbeteren. Let op: ik zeg niet 'oplossen' Want een hond is een individu met emoties en leerervaringen en niet alles is maakbaar. Maar zeker als hond en eigenaar in het dagelijks leven vervelende momenten hebben als gevolg van emoties en gedrag, is het bijna altijd mogelijk om het te verbeteren.

Ja. Dat vraagt tijd.
En omdat je een professional nodig hebt, vraagt het een financiële investering.
Maar: als je die investering doet, kom je verder.
Verder dan "proberen", struinen langs allerlei Facebook-groepen, talloze boeken lezen (maar ze vervolgens maar weinig in de praktijk brengen), mijn blog doorspitten.
Hoe waardevol ook allemaal (ik ga natuurlijk niet mijn eigen informatie bashen 🙈😇)....

Je zult écht in actie moeten komen.

Ik weet het.
Het is niet makkelijk.
Zeker in deze tijd heeft niet iedereen de financiële middelen.
Als je die middelen niet hebt, dan snap ik goed dat je niet de hulp kunt inschakelen die je zou willen. Probeer er dan het beste van te maken, hou veiligheid in het oog maar probeer ook toch andere manieren te vinden om hulp in te schakelen.
Er zijn diverse organisaties (zoals Annorlunda) die cases zoeken voor studenten gedragstherapie en er zijn talloze gedragstherapeuten bij wie je in termijnen kunt betalen bijvoorbeeld.

Maar ik zie ook mensen keuzes maken in de besteding van hun financiele middelen, die ik in elk geval anders zou maken. Ik hou ook van lekker eten in een restaurant, een pretpark, een bioscoop of een weekendje weg.
Maar als ik datzelfde bedrag maar één keer kan uitgeven (net als ieder ander) en mijn hond heeft een probleem, dan zou ik zelf kiezen voor het verbeteren van het welzijn van mijn hond (en daarmee uiteindelijk ook mezelf.

En ja... wat het ook niet makkelijk maakt, is dat er veel kaf is onder het koren.
Gedragstherapeut is een vrij beroep en iedereen mag zich dus als zodanig noemen. Ik geef je een kijkje in hoe ik werk en wat mijn normen en waarden zijn.
Maar als je om welke reden dan ook niet met mij in zee wilt, zijn er nog talloze goed opgeleide collega's.
Die zijn te vinden bij branche-verenigingen NVGH, SPPD en Dierbaar (voorheen Certipet).
En ja... ook een opleiding is niet altijd garantie voor een goede gedragstherapeut.

Maar het is zeker een begin!
Als je nu dit artikel leest de Doet ie anders Nooit! Club en een antwoord hebt op de vraag: waarom doe je er niets of zo weinig aan?
Laat het me dan weten!

Overigens: ik weet heel heel heel goed dat er ook best aardig wat mensen zijn die wél al een heleboel gedaan hebben en doen om verbetering te creëren. Dat weet ik echt en als jij een van die mensen bent, dan heb ik ook oprecht waardering en bewondering voor alle tijd, energie en financiën die je in je hond steekt. Dit artikel is vooral voor de mensen die het niet doen. Je weet wie je bent 😉