Waarom dat wat je doet aan het gedrag van je hond, niet werkt

Er zijn veel eigenaren die een hond hebben die op de een of andere manier ongewenst gedrag laten zien. Ik krijg elke dag diverse mailtjes met een verzoek om tips of adviezen. In die mails staat vaak een zinssnede als: “ik heb dat en dat geprobeerd, maar dat helpt niet”. Terwijl het middelen, methodes en adviezen zijn die in de basis best ok zijn. Waar gaat het dan mis? Waarom helpt het niet? 

Het antwoord op die vraag is, als je hem heel algemeen stelt, niet zo heel erg ingewikkeld. Het helpt niet, omdat ongewenst gedrag in de regel vaak veel meer is dan alleen maar iets dat de hond doet dat vervelend is. Meestal zit er een heel verhaal achter en juist dat verhaal is de kern van het probleem.

 Neem als voorbeeld een hond die uitvalt naar andere honden. De meeste honden doen dat omdat ze zich in een dergelijke situatie bedreigd voelen, iets spannend vinden. Zo’n hond heeft stress op het moment dat hij uitvalt.

Natuurlijk kun je dan je hond iets geven waarmee zijn stressgehalte minder wordt. Dit kan met iets dat je bij de dierenarts koopt (medicatie, supplementen zoals Zylkene of feromonen zoals Adaptil) of met complementaire ondersteuning.
Allemaal prima manieren om de hond verder te helpen.
Maar: ALLEEN dat middel (of het nu regulier of complementair is) gaat er slechts een heel klein percentage van de gevallen voor zorgen dat er een substantiele verbetering optreedt. 

Complex
Ongewenst gedrag is zo goed als altijd het resultaat van meerdere factoren. Denk aan ras, socialisatie, genenmateriaal, leefomstandigheden, training en ervaringen. Maar zo zijn er nog meer factoren op te noemen. Best complex dus.

Het betekent ook dat je, wil je ongewenst gedrag veranderen, dat het onvoldoende is om aan slechts één van die factoren iets te doen.
Je zult alles waar je nog iets aan kunt doen (bv. ras en genenmateriaal valt dan weg), zoveel mogelijk moeten pakken als aanknopingspunt.
Dat betekent dus, dat alleen ondersteuning niet voldoende is.
Maar – en ik denk dat daar nog wel eens fikse fouten gemaakt worden – ook alleen training is dan niet voldoende.
Wil je een resultaat behalen, dan zul je veel meer moeten doen.

Vragen
Wat voelt een hond als hij ongewenst gedrag laat zien?
Hoe is zijn medische conditie?
Hoe is er met deze hond getraind en wat heeft hij wel/niet geleerd?
Hoe vaak komt hij nog in situaties terecht die moeilijk voor hem zijn?
Hoe ziet zijn dagelijkse leven eruit qua prikkels?
Hoeveel fysieke en mentale uitdaging krijgt de hond?
In hoeverre komt het ongewenste gedrag voort uit waar hij oorspronkelijk voor gefokt is (van een waakhond verwachten dat hij stopt met blaffen, is in mijn ogen bv. erg irreëel).

Het zijn allemaal vragen die de revue moeten passeren voordat je weet waar je aanknopingspunten liggen in het al dan niet succesvol veranderen van het gedrag.

Grofweg kun je zeggen dat er drie belangrijke aandachtspunten zijn als je gedrag wilt veranderen:
* management; wat kun je doen om risicovolle en moeilijke situaties zoveel mogelijk te vermijden en te ontlopen. Dat is niet dé oplossing, maar wel een belangrijke voorwaarde voor succes.
* ondersteuning. Dit kan op allerlei verschillende manieren, er zijn talloze middelen en methodes die een zinvolle bijdrage kunnen leveren. Ja, een bijdrage..
* training. Om daadwerkelijk iets te veranderen, is ook training een belangrijke voorwaarde.
Hoe?
Er zijn diverse wegen die naar Rome leiden.
Mijn persoonlijke mening is dat het NOOIT nodig is om je hond te intimideren, pijn te doen of te laten schrikken. Het leidt misschien tot een oplossing voor de eigenaar omdat het gedrag van de hond (tijdelijk) stopt, maar de hond heeft nog steeds een probleem. Die laat het gedrag immers zien vanuit een emotie en die is niet verbeterd nadat hij door middel van intimidatie, schrik of pijn ermee gestopt is.

Je ziet het.
Het is complex.
Er bestaat niet één simpele oplossing, er is geen quick fix. 

Wat moet je dan wel doen als je hond ongewenst gedrag laat zien?
1. Benader een deskundige die je kan begeleiding met de zoektocht naar de kern van het probleem. En ja, ik weet het. Het valt door gebrek aan regelgeving niet mee om een deskundig gedragsdeskundige te vinden waar het mee klikt. Maar investeer er in om die toch te vinden, bv. via Certipet, NVGH of de SPPD

2. Realiseer je vooral dat jij waarschijnlijk niet de enige bent die last heeft van het ongewenste gedrag! Een hond die gedrag laat zien dat je niet wilt, voelt zich meestal in zo’n situatie niet erg prettig. Tuurlijk zijn er uitzonderingen (de hond die in je mooi aangelegde tuin graaft); maar in de regel is ongewenst gedrag ook voor je hond erg onplezierig.

Kom dus in actie.
Niet alleen voor jezelf, maar ook voor je hond!

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Overname van dit artikel is alleen toegestaan na toestemming van de auteur. Delen via social media wordt op prijs gesteld.