Weet jij de overeenkomst tussen zwemlessen en het trainen van je hond?

Het is misschien een gekke vraag. Een overeenkomst tussen zwemlessen en het trainen van je hond? Ik heb het dan dus niet over dat je je hond leert om te zwemmen ;) Maar over iets heel anders. Dat vooral te maken heeft met situaties die voor je hond lastig zijn. En waarin heel veel eigenaren onvoldoende rekening houden met hoe hun hond zich op dat moment voelt. Met het gevolg dat een probleem vaak alleen maar groter wordt, in plaats van kleiner. De gedachte en/of uitspraak: "Anders went hij er nooit aan" of "Anders leert ie het nooit", speelt dan heel vaak mee. 

Het is op zich helemaal geen gekke gedachte. 
Als je hond nooit meer de prikkel (hond/mens/geluid/voorwerp) tegenkomt waar hij op reageert, kan hij inderdaad ook nooit leren om daar op een 'goede' manier mee om te gaan. Waarbij het al interessant is om jezelf de vraag te stellen; wat is de goede manier en waarom is dat de goede manier? Maar dat is iets voor ooit een ander artikel ;) Laten we zeggen dat je hond nooit leert om zodanig met een prikkel om te gaan dat het ok is voor hem en jou, als hij die prikkel nooit ziet (of ruikt, hoort, ervaart). 
Dat klopt. 
Daar is geen speld tussen te krijgen. 

Maar... 
En dit is een HELE GROTE MAAR  
(vandaar de hoofdletters ;) ) 

Het is echt heel, mega, super (meer superlatieven heb ik niet) belangrijk HOE je hond dan weer in contact komt met die prikkel. Dat is allesbepalend voor wat er daarna gebeurt. 
En dat gaat in de praktijk vaak fout. 

Stel; je hond is bang voor harde geluiden, zoals het dichtslaan van deuren. En je denkt; ik moet vooral heel hard met de deuren gaan slaan, want anders leert hij het nooit. 
Dan is er een groot risico dat je hond steeds heftiger gaat reageren. 
Of dat hij ook op zachtere geluiden gaat reageren. 
Of op andere geluiden die een beetje lijken op het dichtslaan van de deuren. 

Als je daar iets aan wilt veranderen, zul je moeten beginnen met het zoveel mogelijk vermijden van de situaties waarin je hond de prikkel waarneemt. In dit voorbeeld; zo weinig mogelijk met deuren slaan. Ik weet het; niet bij elke prikkel is het voorkomen van deze moeilijke situaties even makkelijk als in dit voorbeeld. Luchtballonnen zijn bijvoorbeeld lastig te voorkomen/controleren. Vuurwerk is ook zo'n prikkel. Andere honden is ook niet altijd even makkelijk. En toch is het super belangrijk dat je het zoveel mogelijk probeert! 

En nee. 
Het is vanzelfsprekend niet DE oplossing. 
Want inderdaad; als je hond "HET" nooit meer ziet, ruikt, hoort of voelt, kan hij ook niet leren hoe hij ermee om moet gaan. 
Daarvoor moet je gaan trainen. 
In gecontroleerde omstandigheden waarbij je hond de prikkel waarneemt op een manier dat hij nog niet bang (of boos of welke andere emotie dan ook) is. 

Hier komt de overeenkomst met zwemlessen! 
Stel; je dochter moet leren zwemmen. 
Ga je dan met haar naar het zwembad en duw je haar het diepe in? 
Met het idee: "Anders leert ze het nooit?"
Ik hoop het niet! 
Want; of ze verdrinkt óf het wordt zo'n beangstigende ervaring dat de kans klein is dat ze zwemmen ooit leuk gaat vinden. 

Dus wat doe je? 
Waarschijnlijk vermijd je het diepe, je zorgt dat ze daar niet kan en mag komen. 
Terwijl je op andere momenten zwemlessen gaat/laat geven. 
In het pierebadje, met een haak, of bandjes of welke hulpmiddelen dan ook die er allemaal zijn. 
Zodat ze in gecontroleerde omstandigheden de vaardigheden leert om te kunnen zwemmen. En als het een goede zwemleraar is, zorgt hij er ook nog voor dat je dochter het nog leuk gaat vinden ook. 

En dat is ook hoe je dit bij je hond moet doen. 
Vermijd eerst zoveel mogelijk datgene wat hij moeilijk vindt, of spannend, of zich zorgen over maakt. Terwijl je op andere momenten gaat trainen
Waarbij je er zoveel mogelijk voor zorgt dat je de prikkel 'aanbiedt' op een manier dat je hond er nog niet op reageert, maar het wel waarneemt. Dat kun je bijvoorbeeld doen door het volume te verlagen, de afstand te vergroten, een voorwerp kleiner te maken of stil te zetten (als snelheid een issue is). Zo zijn er vaak allerlei dingen te bedenken, de ene keer vereist het meer creativiteit dan de andere keer.  

Duw je hond niet in het diepe, want je loopt een (groot!) risico dat je daarmee het probleem alleen maar groter maakt. En bovendien is het niet zo aardig om 'iemand' koppie onder te drukken. Vind ik dan. 
Help hem door de juiste stappen te nemen en met hem te trainen en hem te begeleiden. Wil je dat? 
Kijk dan hier voor meer informatie over de diverse problemen.

Meer weten over honden en hun (probleem)gedrag? 
Luister dan naar mijn nr. 1 podcast Doet ie anders nooit! op Spotify, Apple podcast of Google podcast (of een ander groot podcast-kanaal). En volg/abonneer! 

Dit artikel is geschreven door Monique Bladder, hondengedrag-specialist. Overname is niet toegestaan zonder toestemming.